Foto ilustruese

Albert Gjoka

Kujtimet

Atëherë

Gjithçka

Ishte

E bukur

Tani vdiqa

Miku im

Pardje

Miku im më tha:

Nga një pikë në një drejtëz

hiqet një pingule

dhe vetëm një

Edhe dje

Edhe sot

Pingulja arsyeshëm vrau mendjen time

U tërbova.

Brita.

Shporru armiku im!

Kaos

Tash mijëra vjet

Dallgët përplasen tërbushëm

Mbi shkambinj

Pa trajtë

Pa ritëm

Se di ç’kërkoj!?

Anti-sizif

U lodha në luftra përpjekjesh

Mendime të gjata sizif-racional

Pa dalë fitimtar

As i humbur.

Lavjerrës ore

I tretur larg

I pangopur symendje

Kam nevojë të shoh detin e pafund

Të kënaqem me syprinën rrëzëllitëse

Të shoh diçka të bukur-fantazëm

Të kuptoj pafuqishmërinë time.

Ndajkohë

Njëherë e një kohë

Humb mes varresh

Atypëraty

Tani

Flakë jetoj dëshirën përgjithmonë

Nesër …

Së shpejti do ta di

Se po varros vetveten

Pakngapak

Ditëpërditë.

Koha

Qeni leh

Nga larg

Ngjitur

Në ikje

Leh qeni

Në ardhje-ikjen time

Duke më kafshuar dhimbjet

Pavdekësia

Tramvajet plot

Vijnë

Zbrazur-mbushur

Mbushur-zbarzur

Shkojnë duke nxjerrë jashtëqitje blozë

Unë nuk hipi-zbrez

Nuk i desha kurrë stacionet

Jetoj

Dikur

Është vdekje

Më vonë

Është vetvrasje e fatit

Më lër

Tani vetja ime të jetoj

Pa i ndarë sytë nga këmbët

Çast

E dashur

Në ëndrrën që pashë mbrëmë

Ai e puthi

Atë në buzë

Ty të çeli një lulkuqe

Grafullova

Erdhi nata

Më thanë se diku atje

Binte dielli në trajtë rubinësh

Zgjata dorën

Dhuratë t’ia bëja asaj

Erdhi nata

Këto poezi janë krijuar në periudhën 1997-1998